νωγαλέος

νωγαλέος (Α)

(κατά τον Ζωναρ.) «λαμπρός».

επίρρ...

νωγαλέως (Α)

(κατά τον Ζωναρ.) «λαμπρῶς».

[ΕΤΥΜΟΛ. Πρόκειται για γλώσσα που παραδίδεται από τον Ζωναρά και η οποία, παρά την ομοιότητα στη μορφή, δεν μπορεί να συνδεθεί ανεπιφύλακτα με τη λ. νώγαλα «ορεκτικά εδέσματα». Πιο πιθανό είναι ότι πρόκειται για παρεφθαρμένο τ.].